Author Archives: N35 Creatief

Beleid, politiek, regels, stikstofcrisis; termen waar ik weinig mee heb. Vreemd zou je denken, als boerin moet je daar juist middenin staan, zeker in deze onzekere en wat mij betreft onnozele tijd. Waar gaan we heen met z’n allen?

Ik sta er niet middenin, maar Jeroen wel. En gelukkig zijn wij een team. Niet alleen ons gezin, maar ook ons bedrijf. Gelukkig mag ik zorg dragen voor de dagelijkse verzorging van de dieren en het erf, maar is Jeroen er voor alle belangrijke zaken erom heen!

Wat mij betreft hoort boeren en horen boeren bij Nederland. We produceren niet alleen kwaliteit goed voedsel, maar het is ook geschiedenis, families, generaties die zorg dragen voor de natuur en dag en nacht klaar staan voor de dieren. En niet te vergeten de maatschappelijke waarde van de boerenbedrijven en het platteland. Het is een plek voor jong en oud om rust, structuur en ruimte te vinden. Iets wat we in de hectiek van alle dag soms helemaal uit het oog zijn verloren. Het is een cultuur of leven, van samen de schouders eronder, samen zorgen voor.

En dat is juist waar ik voor sta. Afgelopen jaar heb ik me af gevraagd hoe ik boerin wil blijven, wat maakt nu écht leuk, waar krijg ik energie van en hoe wil ik hier in de toekomst mee verder. Het lijkt nog maar zo kort geleden dat ik biologisch varkenshouder ben geworden, maar al zoveel mensen ontmoet en gevoelens binnen laten komen.

Waardevolle verbinding

Al meerdere jaren geleden werd ik gegrepen door het effect wat dieren op mensen hebben. Bijzonder intens, rustgevend en zo betekenisvol. Vanuit mijn nuchtere opvoeding had ik dat nooit zo ervaren. Afgelopen jaren werd ik niet alleen geraakt door verhalen en achtergronden van stagiaires, maar ook hoe wij mogen ervaren hoe onze pleegzoon zich thuis voelt in ons gezin en op de boerderij. Hoe in de begin periode vooral de taakjes op de boerderij hem verder hebben geholpen. En vorig jaar werd ik ook écht geraakt door een serie op televisie; jongeren die uitvallen op school. Veelal jongeren die in het verleden, in hun kinderjaren, niet volledig kind hebben kunnen zijn. Het raakte mij, dat dat gemis hen later zo voor de voeten loopt.

Hoewel er veel over boeren gezegd en geschreven wordt, wij hebben zoveel moois. Daar ga ik voor. Wij kunnen zo betekenisvol zijn voor specifieke doelgroepen. Kinderen hebben mij gegrepen en vooral wat de boerderij voor hen kan betekenen. Dus varkens eruit, kinderen erin!

Gastgezin

Nee, zo kort door de bocht is het niet. Varkens zijn te leuk, nieuwsgierig en uitdagend. Maar we hebben wel afscheid genomen van een deel van onze varkens. Zo komt er tijd, ruimte en energie voor kinderen. Kinderen die uitkijken naar een moment in de week waarop ze zich kunnen verheugen. Nieske’s Erf mag een gastgezin zijn voor deze kinderen.

Twee maanden eerder viel zijn naam nog bij ons aan tafel. ‘Xavier hebben we ook nooit meer iets van gehoord.’ We spraken met elkaar over hoe en wat verder met de varkens in de weide en de aanplant die wij ruim vier jaar geleden daarvoor gedaan hebben, het voedselbos. En ja hoor, op maandagavond kregen we en berichtje ‘of we morgen thuis zijn; ik ben in de buurt, dan kom ik rond de middag even om te kijken hoe het met de aanplant gaat,’ schreef Xavier San Giorgio.

Dat het al enige tijd geleden is dat Xavier hier was bleek wel toen hij aanschoof bij ons aan tafel. ‘Ben jij een vriendje?’,  vraagt hij aan Othniel. De geboorte van Aniek wist hij nog, maar Othniel kijk hij vooral vragend aan. ‘Nee zeker niet, ik woon hier.’ Wij leggen hem uit dat Othniel hier sinds 2019 woont en ook bij ons mag blijven wonen. Hij is onze pleegzoon. Dan merk je pas hoe snel de tijd is gegaan.

In 2016 zijn wij in contact gekomen met Xavier na de winst van ‘het beste idee van Varkensland’. Ik had daar mijn idee gepresenteerd om een voedselbos voor varkens te starten, zodat wij varkens kunnen houden op een nog natuurlijker wijze. Het voedselbos zou moeten zorgen voor voeding van de varkens door de vier seizoenen heen. Het leuke van ‘het beste idee van Varkensland’ is juist dat je met mensen in contact komt buiten de agrarische bubbel. Het vergroot je netwerk en is tevens een mooie duw in de rug geweest om idealen verder uit te werken.

Xavier heeft samen met ons een plan bedacht om het voedselbos te integreren in ons bedrijf en op en rondom ons erf. Hij is onder andere landschapsarchitect en heeft veel praktijk ervaring met voedselbossen. En varkens?  Dat was nieuw voor hem. In de tijd dat hij voor ons een ontwerp heeft gemaakt, is hij afgereisd naar Amerika om te kijken hoe Joel Salatin omgaat met de natuur en de dieren, waaronder varkens, binnen zijn landbouwbedrijf.

In 2017 hebben we de eerste aanplant gerealiseerd voor de basis van een meerjarig plan. Door de tijd heen hebben wij er weinig aandacht besteedt. Enerzijds om het te laten groeien, anderzijds door de tijd en energie die de basis van ons bedrijf (de varkens en de vleesverkoop) en ons jonge gezin van ons vraagt. De prioriteit voor het voedselbos was er niet. Juist mooi dat Xavier nu aanwaait.

Na een rondje gelopen te hebben door de aanplant, zitten Xavier en ik nog even aan de picknick tafel bij te praten over de overgelopen jaren en de ontwikkelingen op ons erf en met ons bedrijf. Er zijn veel dingen veranderd en er staan behoorlijk wat veranderingen aan te komen. (daarover later meer). Het is goed om dit soort dingen met elkaar te delen, zodat Xavier in het proces blijft van hoe we het voedselbos willen betrekken in onze visie, ons bedrijf en hoe we dit nog meer kunnen benutten. Hoewel we hem ruim 5 jaar niet gezien hadden, was dit een goed weerzien en effectieve middag. Niet allen voor ons, maar ook voor de laatste vakantiedag van Xavier. Op de valreep kon hij nog een filmpje maken van het balen persen.  Iets wat voor ons heel normaal is, maar voor hem toch bijzonder.

Een enthousiaste fotograaf zorgde ervoor dat ik door de modderpoel van de varkens ging rennen en er ook nog even in ging zitten voor een unieke foto. Die foto heeft mij nog lang achtervolgd tijdens bijeenkomsten van De Groene Weg. Een mooie herinnering aan iets wat nu beëindigd is.

Afgelopen januari hebben Jeroen en ik besloten om onze overeenkomst met De Groene Weg op te zeggen. Dit betekent dat onze vleesvarkens niet meer naar hen gaan voor de slacht, maar per 1 augustus gaan deze (voor het grootste deel) naar Deli Harmony. Kortom, we hebben een nieuwe afnemer van onze varkens.

Deli Harmony is evenals De Groene Weg een biologische slachterij in Nederland. Zij onderscheiden zich door de overheerlijke vleeswaren en worstensoorten. Wat ons aanspreekt is het eigen merk, St. Hendrick, waarmee het herkenbaar in de Nederlandse supermarkten en biologische winkels te vinden is. Bovendien herkennen wij ons in de passie die de eigenaar Henk van Oers heeft voor het slagersvak en ontwikkeling van nieuwe producten.

Onze aanmelding bij De Groene Weg destijds had indruk gemaakt. ‘Ik kan me nog goed jullie aanmelding en de enorme motivatie die daaruit sprak om de overstap naar bio te maken. Die brief heeft op iedereen die toen lid was van het marktoverleg veel indruk gemaakt’, aldus de directeur van De Groene Weg. Het was een brief geschreven vanuit het hart en nu ook de keus om de samenwerking te stoppen komt uit het hart. Afgelopen jaar merkte ik dat ik steeds verder af kwam te staan van de keten, waar ik me juist al die jaren zo thuis had gevoeld. Dat voelde niet meer goed.

Saamhorigheid

Het zijn niet alleen de foto’s die mij herinneren aan een mooie tijd binnen de Groene Weg, maar ook de saamhorigheid onder collega varkenshouders, de promotieactiviteiten en het bestuurswerk waar ik me voor ingezet heb. Ik ben geraakt door de reacties van collega’s over de stap om de samenwerking op te zeggen. De verbazing die sommigen uitspraken, maar nog meer de waardering voor mijn inzet binnen de keten. Nooit zo bij stil gestaan… aangezien ik alles doe vanuit het plezier dat ik eraan beleef en de mensen die ik daarmee ontmoet. Bovendien heb ik altijd het gevoel gehad dat we het samen deden als leveranciers van De Groene Weg. Eerlijk? Dat zal ik zeker gaan missen, die onderlinge band met de collega-varkenshouders binnen de keten. Maar het is goed zo!

Vanaf volgende week gaat een deel van onze varkens naar Deli Harmony. Daarnaast werken we ook samen met Grutto.com en blijven we mooie producten varkensvlees onder onze eigen naam maken, Neimeijers vlees van Nieske’s Erf.

29 kinderen van groep 6 van Basisschool De Linderte uit Raalte komen op bezoek. ‘We fietsen rond half 9 van school weg, dus je kunt ons rond 9 uur verwachten!”, zegt juf Anouk tegen mij aan de telefoon. De leerlingen komen voor een boerderijles. Op school zijn ze namelijk bezig met het thema Noord Nederland en boerderijleven. Daar past een uitje naar de boerderij uitstekend in!

Rond 9 uur hoor ik de kinderen in de verte al aankomen. Eenmaal van de fiets gestapt, willen de eerste jongens uit enthousiasme al direct het erf op rennen. De rood witte ketting voor ons erf is een mooie blokkade om even de rust te bewaren. ‘Wie er overheen durft, krijgt een duik in de modderpoel en dat is niet alleen fris, maar je zult ook nog lang stinken naar modder’, zeg ik als een soort dreigement… Maar het werkt en de kinderen blijven geduldig staan.

29 kinderen in één keer is best veel, dus ik deel ze op in groepjes. Ik heb een aantal kennis- en doe-opdrachten voorbereid en daarmee start een deel van de groep. Dit doen ze zelfstandig, met af en toe een beetje hulp van onze stagiaire Qin en de ‘meefietsmoeders’. Ze leren over de voeding van de varkens, ze duiken in een boodschappentas met verschillende producten en keurmerken, maar ze leren ook over een gezonde bodem. Het zoeken van regenwormen is natuurlijk één van de leukste onderdelen!

Ondertussen gaat het andere deel van de groep met mij mee de stallen in om dichterbij de varkens te komen en deze zelfs te kunnen vasthouden, knuffelen en aaien. Wist je dat een varken een hele sterke neus heeft? Dat ze bij ons zowel binnen als buiten kunnen liggen? Wat is het een belevenis voor de leerlingen en wat een mooie vragen komen er weer voorbij.

Leren van elkaar

Niet alleen de kinderen leren van alles tijdens deze boerderijles, maar ook ik leer elke keer weer. De vragen die zij mij stellen, doen mijn ogen weer openen en anders kijken naar bepaalde zaken. Na een korte pauze met even ravotten in het stro en wat eten geven aan de varkens, draaien we om en mag de andere groep met mij mee voor de rondleiding. Iedere groep is weer anders, dus ook elke rondleiding is weer anders. Dat geeft zoveel energie!

Rond 12 uur moeten we toch echt afronden. De tijdsplanning blijft altijd lastig. In mijn dagelijks werk lijkt de dag altijd te kort, maar ook tijdens zo’n boerderijles vliegt de tijd voorbij. Op de boerderij is zoveel te beleven en de vragen van de leerlingen blijven maar komen. Ieder moment zien of ontdekken ze weer iets nieuws om in te duiken.

Lijkt het jou (of je kind!) ook leuk om dit een keer mee te maken? Kijk dan eens samen met je leerkracht op de website van Boerderij Educatie Salland-Vechtdal en boek een leuke les bij ons of een collega boer(in)!

Het is net 9 uur in de ochtend als ik de stevige rook uit de barbecue alweer ruik. Heerlijk! Steegs BBQ is er weer! Hij is bezig met de voorbereidingen voor het feest van die middag, want we vieren met de familie ons 12,5 jarig huwelijk.

Ons huwelijksjubileum van afgelopen voorjaar wilden we niet zomaar aan ons voorbij laten gaan. Bovendien was het wel weer tijd voor een feestje van onze kant. Opgesplitst in twee dagen is het goed behapbaar. Na een korte nacht van 2 uurtjes slaap, heb ik het meeste werk om 9 uur op zondagochtend in de stallen alweer klaar. Terwijl ik buiten loop om naar de varkens in het weiland te gaan, ruik ik de overheerlijke lucht van de barbecue op hout alweer. Het brengt me in gedachten direct terug bij de avond ervoor. Een geweldig feest, met overheerlijke gerechtjes en een gezellig drankje erbij. Wat een goede keus om Steegs BBQ uit te nodigen voor ons jubileumfeest. En dat ook nog thuis, op ons eigen erf. Precies zoals we dat graag wilden. En net als de huwelijksvoltrekking 12,5 jaar geleden.

Het complete plaatje

Steegs BBQ werkt veel met vlees van onze biologische varkens, vandaar ook dat we wisten wat voor een mooie dingen hij doet met vlees, de BBQ én de bijbehorende drankjes. Toch wist hij me te verrassen met hoeveel enthousiasme en passie hij bij het serveren zijn verhaal van zijn bereidingen vertelt en overbrengt aan de gasten. Hij biedt het complete plaatje en dat past erg goed bij ons! Af en toe zie ik hoe hij het vlees aansnijdt en in gesprek is met de gasten over zijn passie. Niet alleen het vlees, maar ook de biertjes en wijn die daarbij passen. Prachtig, wat een tof concept. En helemaal tof dat hij voor ons aan het rooster wilde staan!

Hoewel wij houden van lekker eten, is ons dagelijks eten vooral basic en wellicht wat van de oude stempel: aardappelen, groente en vlees. Wat is het dan geweldig mooi om te ervaren hoe Steegs BBQ werkt met vlees van onze varkens en daar zoveel meer waarde aan geeft. Dat is en blijft één van onze drijfveren achter het vlees van Nieske’s Erf.

Het was zo’n weekend van overall uit, net pak aan… Het werk op de boerderij gaat immers gewoon door. Maar wat kijken we terug op een geweldig mooi weekend, compleet verzorgd door Steegs BBQ en met de gezelligheid van vrienden en familie.