• Bosweg 4 Heino 8141 PZ
  • 0572 – 39 14 62

Rust en onrust, hier gaat het hand in hand

24 uur per dag, 7 dagen in de week; de zorg voor en om de varkens gaat eigenlijk altijd door. Hoewel dit intensief klinkt, valt het mee en is het varkens houden vooral veel structuur, wat vooral rust biedt.  Is dat dan niet saai? Zeker niet, die structuur, aandacht en ruimte zorgt juist voor rust bij de dieren. Een goede basis voor een beetje onrust op z’n tijd!

Dollende varkens

Een veel gestelde vraag hier op de boerderij is ‘hoe ziet je dag eruit?’ Meestal beantwoord ik die vraag met ‘veel uitmest werk’. Voor veel studenten klinkt dat niet echt als muziek in de oren. Op onze biologische varkenshouderij hebben alle dieren beschikking over stro in hun hokken. Dagelijkse verzorging betekent de hokken schoon en fris houden. Hoewel het fysiek best zwaar kan zijn, is het voor mij ook vooral een vorm van contact met mijn varkens. Het opnieuw instrooien van de dieren is pas het feestje. Dollende varkens die hun geluk niet op kunnen.

Maar hup! Ik kan niet te lang bij het hok blijven staren naar de vrijheid en blijheid die de varkens mij laten zien. Op een door de weekse dag spring ik dan rond 14:00 uur op de fiets om de kinderen weer van school te halen. Ja, dat gaat zo tussendoor. Even met hen wat drinken en iets lekkers erbij en hup we gaan weer naar buiten. De laatste hokken nog even verschonen.

Structuur

Dat is dagelijkse kost, maar de structuur zit ook vooral in ons vier weken systeem. Vierwekensysteem? Een aantal werkzaamheden komen elke vier weken terug. Insemineren, geboortes van nieuwe biggetjes, biggen van de moeder scheiden (spenen), hokken schoon spuiten, varkens wegen voor de slacht. Dit alles komt één keer in de vier weken voorbij. Zo’n planning klinkt saai, maar is ook uitermate praktisch, zeker binnen ons gezin met jonge kinderen. Er zijn specifieke dagen waarop het werk met de varkens extra tijd en aandacht vraagt. Met dit systeem kunnen we het goed inplannen en wordt de rust voor een ieder bewaard, ook voor de varkens.

Klinkt allemaal veel van hetzelfde; elke dag voeren, uitmesten, de verzorging van de dieren, elke vier weken geboortes, wegen van de dieren e.a. Zeker, maar na de dag als vorige week zaterdag, besef ik mij weer, geen dag is hetzelfde! Er stond een kinderfeestje uit Zwolle gepland.

Dollende kinderen

Het is ongeveer 13:30 uur als er eerst nog drie dames vanuit De Veldhoek bij onze varkens in de weide komen kijken. Zelf ben ik in de weer met stro voor het buitenhok. ‘Hebben jullie ook van die kleine biggetjes?’ ‘Zeker, afgelopen nacht zijn er nog biggen geboren!’ ‘Echt?’ ‘Kom maar mee, gaan we even kijken’. Heerlijk hoe enthousiast die dames de kraamstal inliepen en natuurlijk even wilden knuffelen. Met het plezier in hun ogen en een grote dankjewel liepen ze ons erf weer af.  

Ondertussen kwamen de auto’s voor het kinderfeestje al aangereden. En ja hoor, heel voorspelbaar, de kinderen stappen uit de auto en doen direct de vinger op de neus, ‘Het stinkt hier!’. Maar zo mooi, twee uur later staan ze met poep in hun handen tussen de grote varkens. ‘Deze is nog warm!’ Haha, fantastisch. Zo mooi hoe de kinderen al dollend tussen de varkens zich bewegen en in de weer zijn met het stro én de poep. Even geen planning of structuur. We laten ons leiden door de kinderen, wat zij leuk vinden. De varkens vinden het allemaal prima. De boerin trouwens ook!

Vieruurtje? Nog even niet

Het is vier uur als er nieuw bezoek het erf op komt lopen. Normaal ga ik voeren rond deze tijd, maar vandaag nog even niet. Het is het gezin via Wensstichting Drenthe. De kinderen hebben geen idee waar ze zijn. Dat duurt niet lang, want zodra we de kraamstal in lopen, wordt er plots een biggetje geboren. Wat een toeval en zoveel geluk voor de tiener die helemaal gek is van varkens. En zo mooi, hoe met name oma, zo bezorgd is om het pasgeboren biggetje, dat ze er bijna niet bij weg kan lopen. De tiener en haar broer zitten ondertussen te genieten van twee andere biggetjes die in slaap zijn gevallen op hun schoot. Wat een moment! Je hoeft dan niet veel te zeggen om te weten hoe waardevol dit voor een ieder is.

Wat een mooie zaterdag. Nee geen dag van structuur of veel van hetzelfde. Een dag van rennende en gillende kinderen, een dag van spontaan bezoek, een dag van hartverwarmende stilte en vooral plezier voor iedereen. Onrust en rust in één dag verweven. De varkens vinden het prima, de boerin ook!

Hi, How Can We Help You?